ساپونین­ها متابولیت­های ثانویه­ای هستند که در بسیاری از گیاهان و برخی جانوران یافت می­شوند. این ترکیبات گلیکوزیدهایی با وزن مولکولی زیاد هستند و یک گروه قندی متصل به آگلیکون تری­ترپنی یا استروئیدی دارند. بسیاری از ساپونین­ها خاصیت پاک­کنندگی دارند و در آب کف پایدار ایجاد می­کنند. جنس  Silene L. با بیش­از 700 گونه یکی از بزرگترین جنس­های تیرۀ میخکیان است که اغلب در نیمکرۀ شمالی گسترش دارند. ترکیبات ساپونینی از متابولیت­های ثانویۀ فراوان موجود در گیاهان این جنس هستند. در پژوهش حاضر، محتوای ساپونین کل ریشه و بخش هوایی به صورت کمی و کیفی در سه گونه از جنس Silene ، Melzh. (Ghaz. subsp. Penducularis (Fenzl ex Boiss. S. ginodioica، (Willd.) M. Bieb.   S. spergulifolia و S. swertiifolia Boiss.  به روش­های اسپکتروفتومتری و کروماتوگرافی لایۀ نازک تحت مطالعه قرار گرفت. در این بررسی 5 فرکشن مختلف از هر بخش گیاه به دست آمد که فرکشن 1 در هردو بخش و در هر سه گونه حاوی بالاترین مقدار ساپونین بود. از سوی دیگر، مقدار ساپونین استخراج­شده از ریشه­ها زیاد بود. همچنین کروماتوگرافی عصاره­ها بر روی صفحات TLC لکه­های ساپونینی با مقادیر R_f مختلف را آشکار ساخت.

در این مقاله Silene ghahremaninejadii از تیره میخکیان (Caryophyllaceae) به عنوان یک گونه جدید، بر اساس تفاوتهای چشمگیر در صفات رویشی و زایشی خود با نزدیکترین گونه های موجود، یعنی S. marschallii و S. ruprechtii شرح داده شده است. گونه جدید دارای قاعده فشرده، برگ ها و دمگل بدون کرک، کاسه استوانه ای فاقد کرک در سطح داخلی، گلبرگ شکافته به صورت عمیق و فاقد فلس های تاجی و میله پرچم بدون کرک است. در این مقاله همچنین فرضیهای در مورد روند گونهزایی آن پیشنهاد شده است.

طی بازنگری گونه‏ های یک­سالۀ جنس Silene در ایران، نمونه‏ های جالب­ توجهی مشاهده شدند که تاکنون به­ طور رسمی از ایران گزارش نشده‏اند. در این مقاله S. nocturna از بخشScorpioideae  به­ منزلۀ گزارشی جدید و S. gallica از بخشLasiocalycinae  از رویش­گاه‏ های جدید به گونه‏ های سومین جنس بزرگ فلور ایران افزوده می‏ شوند. شرح کامل هریک از گونه‏ ها، توزیع جغرافیایی در ایران و تصاویر آنها ارائه می‏شود.