دانشگاه محقق اردبیلی، ، basharpoor_sajjad@yahoo.com
چکیده: (10272 مشاهده)
با توجه به اهمیت سازهی دلسوزی به خود به عنوان ملاکی برای بهزیستی روانی، پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگیهای روانسنجی نسخهی فارسی مقیاس دلسوزی به خود در دانشجویان انجام گرفت. کلیهی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه در سال تحصیلی 90-89 جامعهی آماری این پژوهش را تشکیل میدادند. تعداد 220 دانشجو (99 پسر، 121 دختر) به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب و در پژوهش شرکت کردند. آزمودنیها در محل کلاسها و به صورت انفرادی به پرسشنامههای دلسوزی به خود، افسردگی بک و پنج عاملی شخصیت پاسخ دادند. دادههای بهدست آمده نیز با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون، t برای گروههای مستقل و تحلیل عاملی اکتشافی تحلیل شد. تحلیل عاملی اکتشافی، 6 عامل با مقادیر ویژهی بیشتر از یک را آشکار کرد که در مجموع 47/63 درصد از واریانس کل را تبیین میکردند. شاخصهای برازش مدل تحلیل عاملی تأییدی نیز مدل 6 عاملی این مقیاس را تأیید کرد. نتایج ضریب همبستگی ارتباط منفی معناداری را بین دلسوزی به خود با افسردگی و ویژگیهای شخصیتی به ویژه صفت روانرنجورخویی آشکار کرد. ضرایب آلفای کرونباخ خرده مقیاسها و نمره کلی مقیاس نیز در دامنه 65/0 تا 92/0 بهدست آمد. بر اساس نتایج این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که مقیاس دلسوزی به خود از روایی و پایایی نسبتاً خوبی جهت استفاده در جمعیتهای دانشجویی برخوردار است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
انتشار: 1392/12/24