هدف از این پژوهش، بررسی امکان استفاده از سبوس برنج به­منزلۀ جاذبی طبیعی برای حذف اسیدسیتریک از محلول­های آبی و تأثیر پارامترهای موثر نظیر دما، زمان، غلظت اولیه اسید و مقدار جاذب بر فرایند جذب سطحی آن است. برازش تجربی جذب اسیدسیتریک از محلول­های آبی با استفاده از چندین مدل جذبی انجام شد. همچنین ترمودینامیک و سینتیک جذب آن تحت بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی اثر زمان بر فرآیند جذب اسید سیتریک روی سبوس برنج نشان داد که پس از 60 دقیقه فرآیند جذب به تعادل می­رسد. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش دما و غلظت اولیه اسیدسیتریک، میزان جذب اسیدسیتریک کاهش یافت­ و در مقابل، با افزایش مقدار جاذب و زمان، میزان جذب نیز افزایش نشان داد. در ضمن مقدار بهینۀ جاذب 4 گرم به ­دست آمد. نتایج بررسی معادلات لانگ ­مویر، فروندلیش و تمکین نشان داد که بهترین مدل تطبیق­یافته با داده­های این آزمایش، مدل جذب سطحی فروندلیش است. همچنین منفی­ بودن تغییر انرژی آزاد گیبس  و تغییرات آنتالپی  نشان­دهندۀ خود­به­ خودی بودن و گرمازا­بودن واکنش است. بنابراین، براساس نتایج این مطالعه، سبوس برنج کارآیی خوبی در حذف اسید سیتریک از محیط‌های آبی دارد.